Pedagogika
Absolwent dysponuje wiedzą pedagogiczną, historyczno-filozoficzną, socjologiczną i psychologiczną niezbędną do rozumienia społeczno-kulturowego kontekstu edukacji i kształtowania własnego rozwoju zawodowego. Posiada umiejętności w zakresie komunikacji społecznej i analizy rzeczywistości edukacyjnej oraz korzystania z warsztatu diagnostycznego. Posługuje się językiem obcym na poziomie biegłości B2 Europejskiego Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Charakteryzuje się postawą refleksyjną w postrzeganiu własnej roli zawodowej oraz otwartością na potrzebę doskonalenia kompetencji zawodowych, osobowościowych i społecznych. Absolwent Ignatianum posiada umiejętności osobistej refleksji i autoformacji w duchu pedagogiki ignacjańskiej odwołującej się do doświadczenia, refleksji, działania i oceny własnej aktywności w świetle zdobytej wiedzy.
Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z elementami tutoringu posiada wiedzę o terminologii używanej w pedagogice opiekuńczej oraz o przedmiocie i zadaniach oraz genezie tej subdyscypliny i związkach z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę obejmującą terminologię z zakresu opieki i wychowania, pomocy i wsparcia dzieci, młodzieży i dorosłych (także starszych) oraz wiedzę o rozwoju człowieka na różnych etapach jego życia, o zagrożeniach, dysfunkcjach i potrzebach. Ma wiedzę o uczestnikach procesu opieki, o ich środowiskach wychowawczych, jak również dotyczącą zasad, metod i środków pracy opiekuńczo-wychowawczej i badań nad opieką, ponadto wiedzę dotyczącą tutoringu. Dysponuje wiedzą na temat etyki, standardów, strategii, systemowych rozwiązań oraz podstaw prawnych w zakresie opieki nad dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, także starszymi. Zna różne formy opieki, pomocy i wsparcia. Zna organizację pracy pedagoga - profesjonalnego opiekuna i wychowawcy, jego zadania oraz metody pracy. W toku kształcenia absolwent nabył umiejętności posługiwania się terminologią używaną w pedagogice opiekuńczej i pedagogice społecznej, analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz wykorzystywania ich w postępowaniu diagnostycznym i działaniach opiekuńczo-wychowawczych. Posiada umiejętności posługiwania się ujęciami teoretycznymi w celu analizowania zachowań wychowanków i podopiecznych oraz wykorzystania wiedzy interdyscyplinarnej dla przeprowadzenia diagnozy potrzeb rozwojowych i wychowawczych człowieka w różnych etapach jego życia oraz zaprojektowania indywidualnych i systemowych działań o charakterze opiekuńczo-wychowawczym, również z uwzględnieniem wykorzystania tutoringu. Posiada umiejętność dostrzegania i identyfikowania problemów opiekuńczych i wychowawczych dzieci, młodzieży oraz osób starszych, a także projektowania i realizowania działań uzupełniających i kompensujących proces opieki, wychowania i socjalizacji w kontekście postępujących zmian społecznych. Potrafi planować, organizować, realizować i ewaluować strategie działań opiekuńczo-wychowawczych i kompensacyjnych w oparciu o adekwatne podstawy teoretyczne i dobre praktyki. Ma umiejętności umożliwiające udzielanie pomocy i wsparcia w rozwiązywaniu problemów indywidualnych i grupowych. Potrafi projektować i prowadzić zajęcia z grupą dziecięcą, młodzieżową, dorosłych, także starszych w placówkach o charakterze opiekuńczo-wychowawczym, socjalnym i kulturalnym, z wykorzystaniem tutoringu. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent jest zdolny do rozwiązywania problemów rozwojowych, opiekuńczych i wychowawczych, poszukuje sposobów ich rozwiązania nie naruszających godności, intymności oraz podmiotowości podopiecznego i jego rodziny. Jest wrażliwy na problemy dzieci, młodzieży, osób starszych oraz podejmuje profesjonalne działania służące tworzeniu im wartościowego środowiska wychowawczego. Jest przekonany o potrzebie permanentnego samokształcenia i monitorowania własnych kompetencji zawodowych, niezbędnych do efektywnej komunikacji z grupami społecznymi w różnym wieku i o różnych potrzebach. Wykazuje cechy refleksyjnego praktyka o solidnych podstawach teoretycznych i etycznych w zakresie opieki i wychowania, jak również tutoringu. Posiada kompetencje poznawcze, metodyczne, diagnostyczne i praktyczne w zakresie form opieki, funkcji, zadań i planowania pracy opiekuńczej i wychowawczej, z wykorzystaniem metody tutoringu. Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań opiekuńczo-wychowawczych i kompensacyjnych.
Możliwości zatrudnienia:
Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z elementami tutoringu posiada kwalifikacje do pracy zawodowej w placówkach różnego typu, zajmujących się opieką, wychowaniem oraz pomocą i wsparciem w odniesieniu do osób w każdym wieku, od małego dziecka - po osoby starsze. Może być zatrudniony jako: pedagog – opiekun i wychowawca w instytucjach systemu pomocy społecznej, służby zdrowia, bursach i ochotniczych hufcach pracy, w placówkach wychowania pozaszkolnego, opiekuńczo-wychowawczych, takich jak: domy dziecka, pogotowia opiekuńcze, sanatoria, oddziały dziecięce szpitali, instytucje opieki paliatywnej, żłobki, kluby różnego typu: dziecięce, młodzieżowe, seniora, placówki wsparcia dziennego, ośrodki pomocy społecznej i domy pomocy społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, placówki zajmujące się pieczą zastępczą, ośrodki adopcyjne oraz organizacje pozarządowe, fundacje i stowarzyszenia działające na rzecz dzieci, młodzieży i osób starszych. Może również podejmować pracę wychowawczą jako organizator grup środowiskowych
Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Poradnictwo i pomoc psychologiczno-pedagogiczna posiada wiedzę o terminologii używanej w poradnictwie i pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Zna przedmiot i zadania oraz genezę poradoznawstwa i jego związki z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę obejmującą terminologię z zakresu poradnictwa, pomocy i wsparcia oraz wiedzę o rozwoju człowieka na różnych etapach życia. Zna zasady przeprowadzania diagnozy indywidualnej i środowiskowej, zna podmiot i przedmiot działania poradniczego i pomocowego. Ma wiedzę dotyczącą zasad, metod i środków pracy w obszarze pomocy psychologiczno-pedagogicznej i poradnictwa. Zna cele i zadania realizowane przez instytucje pomocowe, poradnicze i doradcze, potrafi scharakteryzować sposób pracy i zakres działań poszczególnych instytucji. Zna organizację pracy pedagoga szkolnego, jego zadania oraz metody pracy. Ma wiedzę na temat etyki, standardów, strategii, systemowych rozwiązań oraz podstaw prawnych poradnictwa i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, jak również na temat tworzenia, realizacji i ewaluacji projektów pomocowych. W toku kształcenia absolwent nabył umiejętności posługiwania się terminologią używaną w poradnictwie i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz wykorzystywania ich w postępowaniu diagnostycznym i działaniach pomocowych. Posiada umiejętności posługiwania się ujęciami teoretycznymi w celu analizowania zachowań człowieka oraz wykorzystania wiedzy interdyscyplinarnej dla przeprowadzenia diagnozy indywidualnej i środowiskowej, indywidualnej rozmowy poradniczej oraz prowadzenia poradnictwa grupowego. Posiada umiejętność dostrzegania i identyfikowania problemów i trudności doświadczanych przez dzieci, młodzież, a także osoby dorosłe, jak również konstruowania programów naprawczych. Dostrzega potrzebę działań uzupełniających i kompensujących proces wychowania i socjalizacji w kontekście postępujących zmian społecznych. Potrafi sporządzić plan pracy z indywidualnym przypadkiem i grupą oraz potrafi planować, tworzyć, realizować i ewaluować uniwersalne programy pomocowe w oparciu o adekwatne podstawy teoretyczne i dobre praktyki. Ma umiejętności służące poprawnej realizacji i implementacji działań pomocowych w placówkach oświatowych, opiekuńczo-wychowawczych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych, instytucjach samorządowych i organizacjach pozarządowych. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent jest zdolny do rozwiązywania problemów indywidualnych, grupowych i systemowych; poszukuje sposobów ich rozwiązania nie naruszających godności, intymności i podmiotowości człowieka. Jest wrażliwy na problemy doświadczane przez osoby w różnym wieku oraz podejmuje profesjonalne działania służące wsparciu zarówno osób doświadczających trudności, jak i poszukujących możliwości pełnej realizacji indywidualnego potencjału. Jest przekonany o potrzebie permanentnego samokształcenia i monitorowania własnych kompetencji zawodowych i miękkich, niezbędnych do efektywnej komunikacji z jednostkami i grupami społecznymi w różnym wieku i o różnych potrzebach. Wykazuje cechy refleksyjnego praktyka o solidnych podstawach teoretycznych i etycznych w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań w zakresie pomocy i poradnictwa.
Możliwości zatrudnienia:
Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Poradnictwo i pomoc psychologiczno-pedagogiczna posiada kwalifikacje do pracy zawodowej w placówkach różnego typu, zajmujących się poradnictwem, pomocą i wsparciem w odniesieniu do osób w każdym wieku, od małego dziecka - po osoby starsze. Może być zatrudniony jako pedagog w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, poradniach rodzinnych i ośrodkach adopcyjnych, placówkach wychowania pozaszkolnego, placówkach opiekuńczo-wychowawczych różnego typu (dom pomocy społecznej, bursy, hospicjum stacjonarne, oddział medycyny paliatywnej), centrach interwencji kryzysowej, ośrodkach dla ofiar przemocy w rodzinie, ośrodkach dla osób w kryzysie, organizacjach pozarządowych, fundacjach i stowarzyszeniach działających na rzecz pomocy i wsparcia dzieci, młodzieży, rodzin.
Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Resocjalizacji kreującej posiada wiedzę o terminologii używanej w pedagogice resocjalizacyjnej, jej przedmiocie i zadaniach oraz genezie subdyscypliny i związkach z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada podstawową wiedzę o zasadach przeprowadzania diagnozy pedagogicznej w środowisku, instytucjach wychowawczych i resocjalizacyjnych oraz o zasadach i metodach wychowania resocjalizującego w środowisku, instytucjach wychowawczych i resocjalizacyjnych. Posiada podstawową wiedzę w zakresie prawnych i organizacyjnych czynników konstytuujących funkcjonowanie systemu resocjalizacji i wsparcia jednostek, grup zagrożonych marginalizacją i przestępczością. W toku kształcenia absolwent nabył umiejętności posługiwania się terminologią używaną w pedagogice resocjalizacyjnej i analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz podstawowymi ujęciami teoretycznymi dla wyjaśniania problemów w obszarze resocjalizacji instytucjonalnej i pozainstytucjonalnej. Potrafi wykorzystać wiedzę z obszaru pedagogiki resocjalizacyjnej dla przeprowadzenia diagnozy indywidualnej i środowiskowej i zaprojektowania działań wspierających, pomocowych i resocjalizacyjnych oraz potrafi zaprojektować twórcze działania resocjalizacyjne w oparciu o znane zasady i metody wychowania resocjalizującego w środowisku, instytucjach wychowawczych i resocjalizacyjnych. Potrafi wykorzystać wiedzę w zakresie prawnych i organizacyjnych czynników konstytuujących funkcjonowanie systemu resocjalizacji, wsparcia jednostek i grup zagrożonych marginalizacją i przestępczością dla zaprojektowania i przeprowadzenia działań wspierających, pomocowych i resocjalizacyjnych. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent docenia znaczenia dorobku nauk humanistycznych i społecznych dla kreowania działań resocjalizacyjnych nakierowanych na osoby z zaburzeniami psychospołecznego funkcjonowania oraz zagrożone marginalizacją i przestępczością. Przejawia postawę otwartości i aktywności w identyfikowaniu i rozwiązywaniu problemów z zakresu wspomagania, pomocy i resocjalizacji. Jest świadomy istnienia etycznego wymiaru działań twórczych we wspieraniu, pomocy i resocjalizacji jednostek i grup zagrożonych marginalizacją i przestępczością.
Możliwości zatrudnienia:
Absolwenci kierunku Pedagogika w zakresie Resocjalizacja kreująca mogą pracować w instytucjach, których celem jest opieka, wychowanie i resocjalizacja, wykorzystujących w pracy metody resocjalizacji kreującej. W szczególności absolwenci przygotowani są do pracy w instytucjach, takich jak: Policyjna Izba Dziecka, ośrodek interwencji kryzysowej, ośrodek przeciwdziałania przemocy, ośrodek dla ofiar przemocy i osób w kryzysie. Uzyskują kwalifikacje zawodowe do pracy w instytucjach zajmujących się opieką, wychowaniem i resocjalizacją, w placówkach interwencyjnych, w zakładach karnych, aresztach śledczych, służbach sądowych i więziennych. Absolwenci mogą również pracować w zawodzie kuratora sądowego, podejmować pracę wychowawczą jako organizatora grup środowiskowych. Absolwenci w zakresie Resocjalizacja kreująca mogą być także zatrudnieni m.in. w placówkach oświatowo-wychowawczych umożliwiających rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego, w placówkach artystycznych - ogniskach artystycznych umożliwiających rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych z wykorzystaniem metod resocjalizacji kreującej oraz w świetlicach socjoterapeutycznych i środowiskowych.
Absolwent kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika szkolna z profilaktyką społeczną posiada wiedzę o terminologii używanej w pedagogice szkolnej i profilaktyce społecznej, o przedmiocie i zadaniach oraz genezie tej subdyscypliny i związkach z innymi dyscyplinami naukowymi. Posiada uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o zasadach przeprowadzania diagnozy indywidualnej i środowiskowej, zna podmiot, przedmiot, środki i metody działania poradniczego i doradztwa zawodowego. Ma wiedzę dotyczącą zasad, metod i środków pracy z dzieckiem z trudnościami wychowawczymi i dzieckiem zdolnym oraz podstawy wiedzy o problematyce zachowań ryzykownych i normatywnych. Ma wiedzę na temat etyki, standardów, strategii, systemowych rozwiązań oraz podstaw prawnych profilaktyki społecznej i na temat tworzenia, realizacji i ewaluacji programów profilaktycznych w szkole i środowisku lokalnym. Zna organizację pracy pedagoga szkolnego, jego zadania oraz metody pracy. W toku kształcenia absolwent nabył umiejętności posługiwania się terminologią używaną w pedagogice szkolnej i profilaktyce społecznej, analizowania powiązań pomiędzy innymi dyscyplinami naukowymi oraz wykorzystywania ich w postępowaniu diagnostycznym i działaniach terapeutycznych. Posiada umiejętności posługiwania się ujęciami teoretycznymi w celu analizowania zachowań uczniów, wychowanków oraz wykorzystania wiedzy interdyscyplinarnej dla przeprowadzenia diagnozy indywidualnej i środowiskowej oraz zaprojektowania indywidualnych i systemowych działań. Posiada umiejętność dostrzegania i identyfikowania problemów edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych dzieci i młodzieży, a także konstruowania programów naprawczych. Potrafi identyfikować, diagnozować i różnicować zachowania normatywne i ryzykowne dzieci i młodzieży. Dostrzega potrzebę działań uzupełniających i kompensujących proces wychowania i socjalizacji w kontekście postępujących zmian społecznych. Potrafi sporządzić plan pracy z indywidualnym przypadkiem i grupą oraz potrafi planować, tworzyć, realizować i ewaluować uniwersalne, selektywne i wskazujące programy profilaktyczne w oparciu o adekwatne podstawy teoretyczne i dobre praktyki. Ma umiejętności służące poprawnej realizacji i implementacji działań profilaktycznych w szkole i środowisku lokalnym, w tym współpracy ze szkołami, samorządami lokalnymi, organizacjami pozarządowymi, grupami dzieci i młodzieży oraz rodziców i nauczycieli. W procesie akademickiego kształcenia wspierany jest także rozwój kompetencji społecznych. Absolwent jest zdolny do rozwiązywania problemów edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych; poszukuje sposobów ich rozwiązania nie naruszających godności, intymności i podmiotowości dziecka i jego rodziny. Jest wrażliwy na problemy dzieci i młodzieży oraz podejmuje profesjonalne działania służące tworzeniu im wartościowego środowiska wychowawczego. Jest przekonany o potrzebie permanentnego samokształcenia i monitorowania własnych kompetencji zawodowych niezbędnych do efektywnej komunikacji z grupami społecznymi w różnym wieku i o różnych potrzebach. Wykazuje cechy refleksyjnego praktyka o solidnych podstawach teoretycznych i etycznych w zakresie wychowania i profilaktyki. Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań w zakresie profilaktyki zachowań ryzykownych w szkołach i środowisku lokalnym.
Możliwości zatrudnienia:
Absolwenci kierunku Pedagogika w zakresie Pedagogika szkolna z profilaktyką społeczną mogą być zatrudniani jako: wychowawcy burs, pedagodzy w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, wychowawcy w placówkach wsparcia dziennego (np. świetlice środowiskowe), wychowawcy w innych placówkach edukacyjnych, w których ustawowo realizowane są programy profilaktyczne. Absolwenci mają również kompetencje do prowadzenia własnej działalności profilaktycznej w organizacjach pozarządowych, tzw. trzeciego sektora, jako twórcy i realizatorzy specjalistycznych programów profilaktycznych.